తెలుగు భాష, పదజాలం

తెలుగు భాషలో ఇంగ్లీషు పదాలు ఉండాలా ఒద్దా అనే విషయం మీద ఇటీవల తర్కాలు బాగా జరుగుతున్నాయి. దీంట్లో కొంతమంది తెలుగు భాష లో ఇంగ్లీషు పదాలు కలపాలని, కొంత మంది కొత్త పదాలు తయారు చేయాలని అంటున్నారు.

రైలు, బస్సు, కారు, కరెంటు లాంటి పదాలు ఎంతగా వాడుకలోకి వచ్చాయంటే వాటికి బదులు వేరొక సులభమైన తెలుగు పదం తయారు చేసైనా సరే, వాడుకలోకి తేవడం అంత సులభమైన విషయం కాదు.

అలా అని ఇంగ్లీషు పదాలను తెలుగు లోకి దిగుమతి చేస్తూ పోతుంటే, చివరికి తెలుగులో తెలుగే మిగలకుండా పోయే ప్రమాదం ఉంది. తాడేపల్లి గారు ఇక్కడ చెప్పినట్టుగా ఇంగ్లీషు పదాల్ని అరువు తెచ్చుకున్నా కూడా ఆ పదాల్ని పునర్నిర్మితం చేసి మరిన్ని కొత్త పదాలను తయారు చేసుకోలేక పోతున్నాం.

ఇక తెలుగు పదాల్ని సృష్టించ డానికి చాలా మంది ప్రయత్నిస్తున్నారు. వారంతా ఎంతో అభినంద నీయులే అయినప్పటికీ, ఈ పదాలకు ఒక దిశా నిర్దేశం లేదేమో అనిపిస్తుంది. ఎవరికీ వారే ఏదో కొన్ని పద బంధాలని కలిపి, లేదా అచ్చులను, హల్లులను కలిపి ఒక శబ్దాన్ని తయారు చేసి, పదాలను పుట్టిస్తున్నారు. అయితే కొంతమంది మేధావులు శాస్త్రీయంగా సంస్కృత పద బంధాలను, ధాతువులను, వ్యాకరణాన్ని ఆకళింపు చేసుకొని పదాలను తయారు చేస్తున్నారు. అయినా కూడా ఇవి ఎంతవరకు ప్రజల్లోకి వెళ్తాయన్నది అనుమానాస్పదమే!

నా ఉద్దేశంలో ఇప్పుడు మన భాష మేధావులు చేయాల్సిన పని కొత్త పదాలను తయారు చేయడం కాదు. అంతకన్నా ముఖ్యంగా తెలుగు వ్యాకరణాన్నే సమూలంగా మార్పు చేయాలి. ఈ విషయం లో పెద్దగా పరిజ్ఞానం లేక పోయినా తల దూరుస్తున్నందుకు చదువరులు మన్నించాలి. వ్యాకరణంలో మార్పులు చేయాలంటే చాలా మందికి కోపం రావచ్చు, కాని భాష అభివృద్ది చెందాలంటే ఇది తప్పని సరి.

ఇంగ్లీషు వాడు చూడండి, పదాలను ఎలా పెంచు కుంటాడో? meta అనే పదం గ్రీకు నుండి వచ్చింది. దాన్ని ఇంగ్లీషు పదాలకు అనుసంధానించి ఎన్నో ఇంగ్లీషు పదాలను తయారు చేసారు. ఉదా: metadata, metamemory, meta-knowledge లాంటివి.

ఇక మనమో, ఒక తెలుగు పదంతో ఇంగ్లీషు పదాన్ని సంకరించలేం. అంతెందుకు? ఒక సంస్కృత పదంతో అచ్చ తెలుగు పదాన్ని సంకరించలేం. ఒక ప్రకృతిని ఒక వికృతిని కలప లేం. ఇలా మనమే భాషపై ఎన్నో ప్రతిబంధకాలని బిగించు కున్నామేమో అనిపిస్తుంది. అలాగే నాకు తెలిసి చిన్నయ సూరి వ్యాకరణాన్నే మనం ఇంకా వాడుతున్నాం. అప్పటికి, ఇప్పటికి భాషలో కాని పదాలలో కాని ఎన్నో మార్పులు చోటు చేసుకున్నాయి. ఎన్నో కొత్త సాంకేతికావసరాలు ఏర్పడ్డాయి. కాబట్టి సమకాలీన అవసరాలకు సరిపడే విధంగా వ్యాకరణాన్ని తిరిగి రాసుకోవాల్సిన అవసరం వుంది.

పద బంధాలకు సంబంధించి కొన్ని నియమాలను సడలించాల్సిన అవసరం వుందేమో అనిపిస్తుంది. ఉదాహరణకు 'అమలినం' లాగ 'అమకిలి' ఎందుకు ఉండ గూడదు? మలినం, మకిలి ఎందుకు సమాన స్థాయి పదాలు కావు? మన భాషలోనే కొన్ని పదాలకు ఉన్నత స్థాయి, కొన్ని పదాలకు అధమ స్థాయి కల్పించి భాషను సంకుచితం చేసుకుంటున్నా మేమో అనిపిస్తుంది. నా ఆలోచనలు తప్పయితే విజ్ఞులు క్షమించి వివరించ గలరు.

నా ఉద్దేశంలో ఒకసారి తెలుగీక రించిన తర్వాత అన్ని పదాలకు సమాన స్థాయి కల్పించాలి. ఒక ధాతువు ఒక తెలుగు పదం పై ఉపయోగించ గలిగినపుడు ఆ ధాతువును అన్ని సంబంధిత పాదాలపై ఉపయోగించ గలగాలి, శబ్ద సంబంధిత వ్యాకరణ దోషాలు లేనంత వరకు. మరిన్ని ఆదిబంధాలను, అంతబంధాలను (prefixes and suffixes) సృష్టించాలి.

పదాల సృష్టికి కావలసిన నియమాలను నిర్దిష్టంగా నిర్వచించాలి. వీటిని అధ్యయనం చేసిన వారు తమకు కావలసిన పదాలను తామే సృష్టించుకో గలగాలి. అసలు వ్యాకరణ నియమాలు ఎలా ఉండాలంటే, ఒక క్రొత్త పదాన్ని ఆ నియామలను అభ్యసించిన వారెవరు సృష్టించినా అది ఒకే విధంగా ఉండాలి.

తెలుగు భాషను అభివృద్ది చేయడంలో తెలుగు అకాడమీ, తెలుగు విశ్వవిద్యాలయం ఎలాగూ విఫల మయ్యాయి. అయితే మన బ్లాగులోకంలో అనేకమంది భాషావేత్తలు ఉన్నారు. వారిలో కొందరైనా పూనుకొంటే ఈ మహత్కార్యాన్ని సుసాధ్యం చేయ వచ్చేమోనని నా ఆశ.